338

15ص.

فضاهاي آموزشي انسان هاي آينده را تربيت مي كنند و به نوع نگرش و شيوة رفتاري جوامع شكل م يدهند. پس محيط مدرسه بايد موجب بهبود رفتار اجتماعي دانش آموزان شود. عاملي مانند فضاي شخصي در مدرسه مي تواند بر رفتار دانش آموز تأثير بگذارد. الگوهاي رفتاري متنوع، ورود فناوري هاي نوين و نياز به فضاهاي چندمنظوره، فضاهاي آموزشي را به سمت انعطاف پذيري سوق مي دهد. هدف از اين پژوهش يافتن ارتباط بين رفتارهاي اجتماعي و معماري انعطاف پذير بوده است. ابتدا با روش تحليل محتواي متن تأثير تغيير چيدمان نيمك تها بر اندازة فضاي شخصي دانش آموز بررسي شد. سپس با روش ميداني، مشاهدة مستقيم و مداخله در محيط به صورت پيش آزمون و پس آزمون، چگونگي تأثيرپذيري پاس خهاي رفتاري دانش آموزان از معماري انعطا فپذير به كمك متغير محيطي كالبدي، تغيير چيدمان موردبررسي قرار گرفت. يافت ههاي پژوهش نشان دادند، تغيير فضاي كلاس از طريق تغيير چيدمان و ايجاد محي طهاي اجتماع پذير م يتواند بر اندازة فضاي شخصي دانش آموز تأثيرگذار باشد. بدين صورت كه تغيير چيدمان نيمك تها، اندازة فضاي شخصي و در نتيجه ميزان ارتباط و تعامل دانش آموزان با يكديگر را تغيير م يدهد. زاوية قرارگيري دانش آموز، فاصلة آن از معلم و ديگر دانش آموزان، قاب لرؤيت بودن وي توسط معلم بر اندازة فضاي شخصي كه مانند حباب آ نها را در برگرفته، تأثيرگذار است. بنابراين از طريق تغيير چيدمان، م يتوان فضاي كلاس و اندازة فضاي شخصي دانش آموزان را تغيير داد.

نوآوري هاي آموزشي

1398

18

70

147-161

تابستان