393

8ص.

زمينه: يكي از عواملي كه در گرايش فرزندان به سمت رفتارهاي پرمخاطره م يتواند تاثيرگذار باشد، نوع و روش تربيت فرزند توسط والدين است. هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه ميان شيو ههاي فرزندپروري والدين داراي فرزند آسيب ديده شنوايي با رفتارهاي پرمخاطره دانش آموزان بود. 91 در مدارس ويژه ناشنوايان در شهر كرج مشغول به تحصيل بودند، 80 نفر انتخاب - روش: از جامعه 83 نفري كه در سال تحصيلي 92 شدند. براي گردآوري داد هها از پرسش نامه سبك فرزند پروري بامريند براي والدين و مقياس خطر پذيري نوجوانان ايراني براي دانش آموزان آسيب ديده شنوايي استفاده شد. يافت هها: نتايج تحليل داد هها با استفاده از رو شهاي آمار استنباطي مانند تحليل واريانس و ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه ميان گرايش و همچنين رابط هاي ميان سبك فرزن دپروري والدين و گرايش به )p > به رفتار پرمخاطره در دختران و پسران تفاوت معناداري وجود دارد ) 0.05 .)p < رفتارهاي پرمخاطره در دانش آموزان آسيب ديده شنوايي وجود ندارد ) 0.05 نتيجه گيري: به نظر مي رسد آموزش و پرورش به سبب ارتباط مستمر با دانش آموزان ناشنوا و والدي نشان مي تواند در دو حيطه تعامل مشاوران با دانش آموزان براي آگاهي بخشي از رفتارهاي پرمخاطره و برگزاري جلسات آموزش خانواده بر والدين اثربخش باشد.

تعليم و تربيت استثنايي

1394

15

4

132

5-12

تير