453

10ص.

زمينه: همواره طي سال ها، تلاش هاي بسياري صورت گرفته تا بهترين و مناس بترين رويكرد براي آموزش زبان به افراد كم شنوا معرفي شود اما هنوز توافقي كلي صورت نگرفته است و اين مباحث و اختلا فنظرها هنوز هم در همه دنيا ادامه دارد. در كشور ما هم وضع به همين ترتيب است، با اين تفاوت كه بسياري از رويكردها هرگز اجرا نشده يا با نقايص بسيار همراه است. برخي مراكز و سازما نها فقط يك روش و برخي تركيبي از رو شها را برمي گزينند. در اين ميان تكليفي براي خانواده سردرگم مشخص نم يشود و متخصصان و سازمان هاي مختلف هريك نظر ويژه خود را مي گويند. اين در حالي است كه بايد گزين ههاي مختلف براي والدين مشخص شود تا با توجه به نيمرخ تحولي و تواناي يهاي كودك، بهترين و مناس بترين روش براي او انتخاب شود. روش: مقاله حاضر با استفاده از روش تحليلي-توصيفي و مطالعه كتابخانه اي انجام شد، به اين ترتيب كه اطلاعات مختلف در مورد موضوع پژوهش از منابع اطلاعاتي متفاوت شامل مقاله ها، كتاب هاي دانشگاهي و منابع علمي داخلي و خارجي از پايگا ههاي معتبرجس توجوي علمي مانند مگ ايران، الزوير، وايلي، پاب مد و موتور جس توجوي گوگل و پژوهشگر اطلاعات مربوط به بازده زماني سا لهاي 2003 تا 2016 ، گردآوري و موردتوصيف، تبيين و بحث قرار گرفت. نتيجه گيري: تلاش بر اين است با مداخله و شناسايي به موقع كودكان با آسيب شنوايي و دادن آگاهي از رويكردهاي مختلف ارتباطي به والدين بتوان عملكرد كودك با آسيب شنوايي را هم سطح عملكرد كودكان بدون آسيب شنوايي ارتقا داد. بايد يادآوري شود كه هيچ رويكردي بر رويكردهاي ديگر برتري ندارد و بهترين رويكرد براي كودك، رويكردي است كه بتواند از آن به خوبي استفاده كند و با شرايط، نيمرخ تحولي و مهارت هاي ارتباطي او سازگار باشد. در اين مقاله سعي شده ضمن بررسي پژوه شهاي پيشين به نظرهاي علمي مطر حشده در مورد رويكردهاي ارتباطي پرداخته شود و رويكردهاي آموزشي و توان بخشي افراد با آسيب شنوايي موردبررسي و بحث قرار گيرد.

تعليم و تربيت استثنايي

1395

16

6

143

51-60

بهمن و اسفند