511

12ص.

زمينه و هدف: روا ندرماني مثب تگرا رويكردي در روا ندرماني است، كه به طور خاص با ايجاد توانمند يها و هيجانات مثبت همراه است و با افزايش معنا در زندگي مراجعان به تخفيف و تسكين آسيب ها يرواني و افزايش شادكامي م يپردازد. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش مثب تنگري بر باورهاي غيرمنطقي و شادكامي مادران كودكان با آسيب شنوايي در شهر قزوين در سال 1396 انجام گرفت. روش: روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پي شآزمون-پ سآزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش شامل كليه مادران داراي كودكان با آسيب شنوايي بود، كه از اين ميان 34 نفر به شيوه در دسترس انتخاب و با توجه به ملا كهاي ورود )سن، تحصيات، شغل و وضعيت شنوايي مادران، سن، جنس، شنوايي كودك و دووالدي بودن خانواد هها( در دو گروه آزمايش 17 نفر( و كنترل) 17 نفر( تقسيم شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه باورهاي غير منطقي جونز) 1969 ( و پرسشنامه ( شادكامي آكسفورد) 1989 ( بود. آموزش مثب تنگري در قالب ده جلسه نود دقيق هاي به صورت هفت هاي يك جلسه، در گروه آزمايش اجرا شد. در پايان براي دو گروه پس آزمون اجرا گرديد. روش تجزيه و تحليل داد هها كوواريانس چند متغيري بود. يافت هها: نتايج نشان داد آموزش مثب تنگري بر باورهاي غيرمنطقي و شادكامي مادران كودكان با آسيب شنوايي، تاثيرندارد. نتيج هگيري: بدين ترتيب م يتوان گفت احتمالا در كاهش باورهاي غيرمنطقي و افزايش شادكامي مادران كودكان با آسيب شنوايي، لازم است عوامل و متغيرهاي مهمتر از مثبت نگري مدنظر قرار گيرد.

تعليم و تربيت استثنايي

1398

19

1

156

29-40

فروردين و ارديبهشت