چكيده
نظريۀ احتمال ناجابه جايي تعميمي از نظريۀ احتمال كلاسيك است كه در آن، به متغير هاي
تصادفي به چشم توابع اندازه پذير نگاه نمي شود، بلكه به سان عملگر هايي روي يك فضاي
هيلبرت تلقي مي شوند. در اين مقاله، با ارائه چندين مثال، به بررسي سير تاريخي نظريۀ
لآنازصورتكلاسيكبهنظريۀاندازهوسپسصورتناجابه جاييمي پردازيم.
