789

معلمان ركن اساسي در فرايند ياددهي- يادگيري هستند، لذا از تجربيات زيستة آ نها م يتوان اطلاعات مفيد و گرا نبهايي استخراج كرد. هدف اصلي از انجام پژوهش حاضر، فهم تجربة زيستة معلمان دورة ابتدايي از احساس مه مبودن بود. اين پژوهش كيفي با استفاده از روش پديدارشناسي اجرا شد. روش گردآوري اطلاعات استفاده از مصاحب ههاي نيم هساختمند بود. بر اين اساس، از بين معلمان دورة ابتدايي، 14 نفر، بر اساس معيارهاي ورود به پژوهش، انتخاب شدند. شرط انتخاب، تمايل به شركت در پژوهش و دارابودن حداقل 10 سال سابقة معلمي در دورة ابتدايي بود. در ابتداي هر مصاحبه، ضمن جلب توجه و علاق همندكردن معلمان به موضوع، در مورد هد فهاي پژوهش توضيحاتي داده شد. مصاحب هها بين 30 تا 45 دقيقه انجام و روي نوار ضبط شد. تحليل مصاحب هها، با استفاده از الگوي كلايزي و روش تحليل مضمون انجام شد. پس از استخراج و طبق هبندي موضوعي، يافت هها در سه مقولة اصلي و نه مقولة فرعي؛ «تأثيرگذاري بر دان شآموزان » مشتمل بر سه مقولة فرعي تأثير بر موفقيت تحصيلي، تأثير احساسي و اجتماعي و تأثير بر اهداف تحصيلي، «خودباوري » مشتمل بر سه مقولة فرعي درك هويت اجتماعي، رضايتمندي از شغل معلمي و احساس ارزشمندي و «احساس تعلق به نظام تعلي موتربيت » مشتمل بر سه مقولة فرعي درك حمايت اجتماعي، پرورش دان شآموزان و عامل ايجاد تغييرات طبق هبندي شد. بررسي تجارب معلمان دورة ابتدايي نشان داد كه معلمان با احساس مه مبودن از انجام وظيفة خطير تدريس، مانع از فرسودگي رواني خود شده و بخشي از نيازهاي اجتماعي آنان ارضا خواهد شد.

نوآوري هاي آموزشي

1400

20

1

77

بهار